Huwag Na Lang: Ang Kwento ni Marco

Sa gitna ng maingay na opisina ng isang tech startup sa Makati, nakaupo si Marco, isang 28-anyos na programmer na laging may hawak na laptop at isang tasa ng matamis na kape. Si Marco ay ang tipo ng developer na hindi natutulog para sa code—mula gabi hanggang umaga, nagde-debug siya ng algorithms, nagbu-build ng APIs, at nag-e-experiment sa machine learning models na magiging susi sa susunod na big break ng kumpanya. “Para sa future,” bulong niya sa sarili habang nagti-type, hindi alam na ang “future” na ‘yun ay magiging dahilan ng kanyang pagod.

Isang gabi, habang nagte-test siya ng isang bagong feature para sa app ng kumpanya—isang AI na makakapag-suggest ng personalized recommendations para sa e-commerce—biglang bumukas ang pinto ng server room. Pumasok si Mr. Reyes, ang strict na CTO na parang laging may deadline sa bulsa. “Marco! Ano ‘to? Bakit hindi mo sinabi na gagamitin mo ang production server para sa ganitong experiments mo?”

Natigilan si Marco, hawak pa ang mouse. “Sir, kailangan ko lang i-test ‘to. Para sa project natin—’yung one na in-assign mo last week. Efficient ‘to, promise. Hindi naman magkakaproblema—”

“Problema? Wala kang alam sa budget!” sigaw ni Mr. Reyes, habang nag-scroll sa dashboard ng cloud costs. “Pera ng kumpanya ‘yan, hindi pera mo para sa ‘ganito’ at ‘ganyan’! Server credits na 50% na ng monthly allocation—lahat dahil sa mga trial-and-error mo. Hindi ka nagpaalam! Ano, akala mo ba pwede kang maging lone wolf dito? Team effort ‘to, hindi playtime mo sa coding!”

Nagsimula ang sermon: “Bakit hindi mo i-consult ang finance team? Bakit hindi mo i-report sa Slack? ‘Yung AWS bills na ‘yan, darating sa board meeting, at ikaw ang magiging mukha ng pagkakamali!” Si Marco, na dating puno ng ideya, biglang nawalan ng gana. Nakita niya ang graph sa screen—mga graphs ng usage spikes na ginawa niya para sa optimization. “Sir, ‘to ‘yung para sa growth ng app. Kung hindi natin i-try, paano tayo magco-compete sa—”

“Compete? Hindi ka naman ang CEO!” putol ni Mr. Reyes. “Ikaw lang ang developer, hindi mo hawak ang reins. Next time, magpaalam ka muna, o kaya wag ka nang mag-develop ng kahit ano. Wala kang authority!”

Tumahimik ang room. Si Marco, na nakasalamin pa ng maaliwalas kanina, ngayon ay nakatingin lang sa code niya na parang estranghero. Iniisip niya ang mga gabi na ginugol niya: ang pag-aaral ng TensorFlow sa YouTube, ang pagbuo ng prototype sa bahay, at ang pangarap na maging ang taong magdadala ng kumpanyang ito sa susunod na unicorn status. Pero ngayon? Parang lahat ng ‘yun ay biglang nawala sa isang sermon.

Bumuntong-hininga siya nang mahaba. “Sige po, Sir. Huwag na lang.” Tumayo siya, isinara ang laptop, at tiningnan ang resignation letter na matagal na niyang tinatago sa drawer.

Naglakad si Marco palabas ng opisina, ang malamig na hangin ng gabi sa Makati ang sumalubong sa kanya. Tiningnan niya ang blangkong screen ng kanyang cellphone. Walang bagong mensahe. Walang nag-aabang na oportunidad. Tumingala siya sa mga ilaw ng building, ramdam ang bigat ng traffic at ng kanyang pagod. Naalala niya ang lahat ng pangarap niya para sa kumpanya.

Bumuntong-hininga siya. “Huwag na lang,” bulong niya sa hangin.